آموزش رمز ارزها به ساده ترین زبان 

رمز ارزها!!

در این روزها کسی نیست که درباره ارزهای دیجیتال و رمز ارزها نشنیده باشد. بازار ارز دیجیتال توانسته موقعیت های زیادی برای معامله گران و سرمایه گذاران فراهم نماید.

رمز ارزها، ارزهای دیجیتال یا کریپتوکارنسی ها مفهوم تازه ای است و در کنار این مفاهیم تازه موضوعات دیگری نیز هستند که وابسته به هم می باشند.

برای بودن در این بازار و بهره گیری از فرصت های آن، باید با این مفاهیم مهم و کلیدی آشنا شویم. البته که اموزش این حوزه به دلیل تازگی و پیچیدگی آن کار راحت و سریعی نمی باشد.

اما در این بحث سعی داریم بصورت از ابتدا و صفر این موضوع را تا انتها برای شما با ساده ترین زبان به شما آموزش دهیم.

در این مطلب رایا اکسچنج قصد دارددر کنار توضیح مفاهیمی مثل ” رمز ارز ” / “ماینینگ” / “قرارداد هوشمند” / “استیکینگ” به نحوه انجام معاملات و سرمایه گذاری در بازارهای کریپتوکارنسی ها بپردازید.

برای آشنایی کامل با این بازار جهانی دیجیتال و نحوه معامله تا انتهای این مطلب همراه ما باشید.

آموزش رمز ارزها

به هر پولی که در فضای مجازی و الکترونیکی ایجاد و در همین بستر انتقال می یابد ارز دیجیتال یا رمز ارز ” currency ” گفته می شود.

از این پول های دیجیتال می توان برای پرداخت و خرید کالا یا خدمات استفاده کرد.

ویژگی مهم این پول ها سرعت بالای انجام خرید و فروش و انجام تراکنشات در سطح بین المللی می باشد.

پول های قابل استفاده و رایج جهان مانند دلار و یا ریال، توسط بانکهای مرکزی در هر کشور تولید و توزیع می گردد. به همین دلیل می گویند این ارزها بصورت کاملا متمرکز می باشند.

ویژگی دیگر ارزهای دیجیتال غیر متمرکز بودن آن می باشد، که تولید و عرضه آن به وسیله همه اعضاء حضور داشته در سیستم صورت میگیرد.

این کریپتوکارنسی ها برخلاف پول های موجود در جهان تنها منتقل کننده ارزش مادی نیستند، بلکه می توانند در جهت انتقال ارزش ها و نگهداری مورد استفاده قرار بگیرند.

برای مثال رمز ارزها می‎توانند در بازی‎های کامپیوتری و یا یک اثر هنری نقش داشته باشند.

انواع ارزهای دیجیتال

پس از یادگیری ارزهای دیجیتال و تعریف آن، زمان بررسی این ارزها می‎رسد. کریپتوکارنسی یا همان ارزهای دیجیتال به نوع ارزی که بتوان آن را در بازارها و فضای دیجیتال ایجاد و خرید و فروش کرد اطلاق می گردد.

با توجه به تعریفات و ویژگی‎های رمز ارزها در سه دسته قرار می‎گیرند.

– رمز ارزها: این گروه از ارزهای دیجیتالی بوسیله تکنولوژی رمزنگاری تولید و ایمن می‎شوند. تعداد زیادی از این ارزها در دسته غیرمتمرکز قرار می‎‎گیرند و به‎وسیله اعضای این شبکه در سرتاسر دنیا اداره میگردد.

– ارزهای مجازی: این دسته از ارزهای دیجیتال به وسیله سازمان‎ها و شرکت‎های خصوصی تولید می‎گردند و دارای قانون گذاری خاصی برآنها انجام نمی‎گردد. این دسته از ارزها مثلا همان ارزهایی هستند که در بازی‎ها استفاده می‎گردند، این دسته از ارزها کاملا متمرکز هستند و توسط عهدنامه‎های بازی ایجاد و توزیع می‎گردند.

– ارزهای بانک مرکزی: بانک های هر کشور نیز می‎توانند ارزهای دیجیتال را به صورت متمرکز تولید نمایند. این پول ها می‎توا‎نند به جای پول‎های فیزیکی استفاده گردند.

با توجه به توضیحات داده شده بالا سه دسته ارزدیجیتال موجود می‎باشد، اما آنچه در بین مردم رایج به عنوان ارز دیجیتال رایج می‎باشددسته”رمزارزها” است، که در ادامه منظور از ارز دیجیتال، کریپتوکارنسی و رمز ارز همین دسته رمزارزها می باشد.

رمز ارز چیست؟

رمز ارز یا کریپتوکارنسی نوعی از ارزهای دیجیتال است که با تکنولوژی های متعدد ایجاد و انتقال و تراکنش‎های مالی ممکن میباشد.

اصلی‎ترین ویژگی رمز ارزها امکان غیرمتمرکز بودن آن می‎باشد، به این مفهوم که این ارزها متعلق به هیچ سازمان یا شخصی نمی‎باشد.

غیرمتمرکز بودن ارزهای دیجیتال، این ارزها را دربرابر خاموش بودن سیستم و تغییر در اطلاعات محافظت می‎کند.

ویژگی دیگر ومهم رمزارزها، امنیت این ارزها می باشد. اطلاعات نگاشته شده در مرکز داده ارزهای دیجیتال به هیچ طریقی قابل تغییر نمی‎باشد و برای هک کردن آن به منابع محاسباتی و مالی بالایی نیاز است.

امنیت این ارزهای دیجیتال به دلیل غیرمتمرکز بودن آن می‎باشد، زیرا این ویژگی باعث شده تا اگر یک عضو این سیستم آسیب ببیند، سیستم پابرجا به فعالیت خود ادامه دهد.

Hash Function یا تکنولوژی‎های رمزنگاری، از تکنولوژی هایی هستند که امکان اتحاد اعضای غیرمتمرکز در این سیستم را فراهم کرده اند.

با استفاده از این تکنولوژی معامله گران قادر خواهند بود ارزهای دیجیتال را به بدون حضور واسطه ای مثل بانک‎ها دیگران انتقال دهند.

یکی دیگر از حُسن های این تکنولوژی امکان تائید و بررسی تراکنش ها بدون وجود ناظر برای شبکه فراهم می‎باشد.

White paper ” وایت پیپر ” چیست؟

وایت پیپر یا نامه سفید : یکی از اسناد اطلاعاتی است که به وسیله سازمان‎ها و شرکت‎ها، برای نمایان کردن ویژگی های متصل به خدمات و محصولات ان سازمان ارائه می‎گردد.

علاوه بر این از White paper برای سیاست گذاری ها، اطلاع رسانی در زمینه قوانین مدیریتی و همچنین نحوه کار شرکت استفاده می گردد.

هر سیستمی که در حوزه ارزهای دیجیتال فعالیت دارد با ارائه وایت پیپر، کاربران و معامله‎گران را از هدف‎ها، برنامه راه، سیاست‎گذاریها
و چگونگی کار سیستم استفاده می‎کند.

(Blockchain) بلاک چین چیست؟

بلاک چین پایگاه داده است، که از آن برای ثبت تراکنش های ارزهای دیجیتال از ان استفاده می‎شود. مهمترین خاصیت بلاک چین غیرقابل حذف و ویرایش بودن داده‎ها در آن می‎باشد.
هر کاربری می‎تواند درشبکه بلاک چین اطلاعات جدید رمز ارز وارد کند، اما باید برای این انجام این کار باید شرایط خاصی را رعایت کند.

– اولین شرط آن این‎است که اعضای شبکه در هر زمان که بخواهند نمی‎توانند به ثبت تراکنش در شبکه بپردازند. در هر لحظه یک نفر می‎تواند ثبت تراکنش انجام دهد.
این امکان که چه کسی درآن لحظه اجازه ثبت تراکنشات را داشته باشد بصورت تصادفی و تئسط الگوریتم های بلاک چین صورت می‌پذیرد.

– دومین شرط موجود در این شبکه این است که برای مطمئن شدن از فعالیت سالم کاربران، کاربران را مجبور به صرف هزینه می‎نماید. در صورتی که کاربران کار خود را براساس قوانین انجام ندهند، هزینه‎ای که صرف کرده است به هدر می‎رود. اما اگر کاربر بدرستی معامله خود را انجام دهد، شبکه پاداش درستکاری به کاربر می‎دهد. این نوع فعالیت بلاک چین که باعث تشویق شدن کاربران به فعالیت درست در شبکه می‎شود.

ساختار بلاک چین چگونه است؟

اطلاعات با فرمی از بلوک به شبکه بلاک چین اضافه می‎گردند. هر بلوک متشکل از اطلاعات تعدادی از تراکنش ها می باشد. و از طریق وابسته هش یا توابع هش به بلوک های ماقبل خود اتصال می‎یابد.

این اتصال بلوک ها به یکدیگر زنجیره ای از این بلوک ها را تشکیل می دهد و به همین جهت ساختار این شبکه به آن بلک چین می‎گویند.

چگونگی متصل شدن این بلوک ها به یکدیگر به این صورت می‎باشد که اطلاعات موجود در بلوک اول بعد از وارد شدن به تابع هش، خروجی محتص به خود را تولید می کنند.

بعد افزوده شدن این بلوک به شبکه بلاک چین، خروجی ای که تولید می‎شود به اطلاعات بلاک بعدی افزوده می‎شود. مجدداً اطلاعات بلاک جدید که متشکل از خروجی های تابع هش بلوک قبلی است، خروجی مختص خود را تولید می‎نماید و آن را به بلاک بعدی انتقال می‎دهد.

به این صورت بلوک ها به وسیله تابع هش به هم متصل می‎شوند.

تایم تشکیل شدن یک بلوک و میزان تراکنش‎های ثبت شونده در آن، به نوع بلاک چین مورد استفاده شده بستگی دارد. در بلاک چین bitcoin برای تشکیل شدن هر کدام از بلوک ها 10 دقیقه زمان لازم است. و میزان حداکثری هر بلوک یک مگا بایت می‎باشد. بعد از پرشدن این مقدار، تراکنش های تازه در بلوک بعدی ثبت می‎گردند.

این بحث به دلیل وسعت بالای متن و خسته نشدن شما از مطالعه زیاد در دوقسمت تهیه شده و شما می‎توانید ادامه مبحث را در پارت بعد مطالعه نمائید.

ما را در اینستاگرام دنبال نمائید.